Κλίμα – Γεωλογία

Κλίμα

Το κλίμα που επικρατεί στην περιοχή χαρακτηρίζεται ως ημίξηρο Μεσογειακό με ψυχρούς χειμώνες. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 15°C. Θερμότερος μήνας είναι ο Ιούλιος (μέση μηνιαία θερμοκρασία 26,1° C) και ψυχρότερος ο Ιανουάριος (μέση μηνιαία θερμοκρασία 3,8°C). Η μέση μέγιστη ετήσια θερμοκρασία είναι 20,2°C και η μέση ελάχιστη 9,0°C. Η απολύτως ελάχιστη και η απολύτως μέγιστη ετήσια θερμοκρασία είναι –17,6°C (Ιανουάριος) και 42,8°C (Ιούλιος) αντίστοιχα. Το μέσο ετήσιο ύψος βροχόπτωσης για την περίοδο 1971 – 1992 είναι 444,6 mm, ενώ οι ημέρες βροχής κατά τη διάρκεια του χρόνου ανέρχονται σε 87. Ξηρότερος μήνας είναι ο Σεπτέμβριος με μέσο ύψος βροχόπτωσης 21,0 mm, ενώ ο πιο βροχερός είναι ο Νοέμβριος με μέσο ύψος βροχόπτωσης 51,9. Οι χιονοπτώσεις στην περιοχή παρατηρούνται από το Νοέμβριο έως και το Μάρτιο και ο μέσος αριθμός ημερών χιονόπτωσης είναι 4. Το χαλάζι στην περιοχή αποτελεί σπάνιο φαινόμενο, ενώ ο μέσος ετήσιος αριθμός ημερών παγετού είναι 25. Η σχετική υγρασία στην περιοχή είναι 64,7 %.

Η περιοχή δεν δέχεται την επίδραση βόρειων ισχυρών ανέμων, επειδή είναι προφυλαγμένη από το όρος Κερκίνη. Οι επικρατέστεροι άνεμοι είναι οι νότιοι με ποσοστό εμφάνισης 8,8% και ακολουθούν οι δυτικοί και οι ανατολικοί με ποσοστό εμφάνισης 7,4% και 7,4% αντίστοιχα. Γενικά δεν παρατηρούνται στην περιοχή ισχυροί άνεμοι έντασης μεγαλύτερης των 8 Beaufort και το ποσοστό νηνεμίας είναι υψηλό (53,3%).

 

Γεωλογία

Τα πετρώματα της περιοχής αποτελούνται από μεταμορφωμένα πετρώματα (που σχηματίστηκαν την Παλαιοζωική περίοδο) μέσα στα οποία έχουν διεισδύσει πλουτωνίτες (που σχηματίστηκαν τηn Καινοζωική περίοδο). Ο Στρυμόνας αποτελεί περίπου το διαχωριστικό όριο μεταξύ των μαζών της Ροδόπης στα ανατολικά και της Σερβομακεδονικής στα δυτικά, το οποίο χωρίζει τη λεκάνη των Σερρών σε δύο τμήματα. Στο ανατολικό τμήμα με τους ορεινούς σχηματισμούς της Βροντούς και του Ορβήλου κυριαρχούν τα μάρμαρα με εναλλαγές ή παρεμβολές σχιστόλιθων, γνεύσιων και αμφιβολιτών. Στο δυτικό τμήμα με τους ορεινούς σχηματισμούς του Μαυροβουνίου – Δύσωρου και Κερκίνης κυριαρχούν γνεύσιοι, σχιστόλιθοι, μιγματίτες, οφιόλιθοι και αμφιβολίτες. Η πεδινή περιοχή αποτελείται από ιζηματογενή πετρώματα τα οποία προέρχονται είτε από αποθέσεις του ποταμού και των χειμάρρων της περιοχής είτε από θαλάσσια ιζήματα που σχηματίστηκαν σε παλαιότερες γεωλογικές περιόδους (Μειόκαινο – Πλειόκαινο – Τεταρτογενές). Στην περιοχή της λίμνης, ο σχηματισμός των δελταϊκών αποθέσεων του Στρυμόνα οφείλεται σε ρυθμικές εναλλαγές επεισοδίων ήρεμης και πλημμυρικής παροχής του ποταμού. Εδώ, υπάρχει ένα ανώτερο στρώμα ιλύος και χαμηλότερα στρώματα άμμου και ιλύος σε εναλλαγές.

Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν θερμές πηγές στην επιφάνεια και γεωθερμικά ρευστά στο βάθος της λεκάνης των Σερρών. Οι πηγές της Νιγρίτας, του Σιδηροκάστρου και του Αγκίστρου, οφείλονται στη δράση γεωθερμικών πεδίων μικρού βάθους, με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 35-65ο C περίπου, με νερό καλής ποιότητας απαλλαγμένο από μεγάλες συγκεντρώσεις αλάτων. Στη περιοχή Ηράκλειας- Λιθοτόπου έχει εντοπιστεί ένα νέο γεωθερμικό πεδίο σε βάθος 220-450 m (πιθανώς να υπάρχει και σε μεγαλύτερα βάθη), με νερά χαμηλής περιεκτικότητας σε άλατα και υψηλές θερμοκρασίες (>60ο C).